Badanie przyczyn trudności szkolnych (w kierunku dysleksji) prowadzą doświadczone osoby posiadające wykształcenie psychologiczne oraz wymagane uprawnienia, specjalizujące się w danej problematyce.
Badania przeprowadzane są na pisemny wniosek rodzica/opiekuna prawnego dziecka lub na wniosek dorosłego klienta. W trakcie badania wykonywane są standaryzowane i najnowsze testy zgodnie z przyjętą w „Edukacji” procedurą. To bardzo ważne, bo pozwala na porównywalność wyników w innych placówkach. Przeprowadzane są próby pedagogiczne i testy psychologiczne, w tym badamy intelekt, analizator wzrokowy, słuchowy, wykonujemy próby czytania i pisania. Elementem procedury jest wypełnienie kwestionariusza wywiadu przez rodzica/opiekuna prawnego dziecka. Osoba badająca zapoznaje się też z informacją nauczyciela i innymi udostępnionymi mu dokumentami, co pozwala uzyskać szerszy obraz sytuacji ucznia.
Każde badanie zakończone jest wydaniem opinii na piśmie i omówieniem wyników diagnozy (na życzenie rodzica) oraz udzieleniem wskazówek do dalszego postępowania zarówno dla szkoły jak i dla rodziców Samo badanie w kierunku dysleksji, to jedno lub dwa spotkania trwające do trzech godzin.
Z zasady, ze względu na obszerność, badanie dzielone jest na krótsze spotkania.
Podczas sprawdzianów, egzaminów, w tym zewnętrznych, osoby ze zdiagnozowaną dysleksją mogą korzystać z dostosowań odpowiednich do stwierdzonego problemu. Dostosowania definiuje corocznie Centralna Komisja Egzaminacyjna https://www.oke.waw.pl/artykuly/
Czym jest dysleksja - odrobina teorii.
Zaburzenia dyslektyczne:
- dysortografia - trudności w nabywaniu umiejętności poprawnego pisania, może się ona objawiać ciągłym popełnianiem błędów ortograficznych, nawet przy dobrej znajomości poszczególnych zasad pisania;
- dysgrafia - problemy z prawidłowym pisaniem, które mogą objawiać się niestarannym i nieczytelnym pismem, które jest trudne do odczytania nawet dla samego piszącego;
- dysleksja - trudności w czytaniu ze zrozumieniem, technika czytania pozostaje na poziomie elementarnego czytania przy jednoczesnym braku zrozumienia treści.
Warto wiedzieć, że niechęć do pisania czy czytania nie musi wynikać
z lenistwa. Występujące u dziecka dyslektycznego dysharmonie rozwojowe
w wielu przypadkach wynikają z mikrodeficytów rozwojowych, które powodują, że dziecko nie potrafi poradzić sobie z pewnymi zadaniami.
Objawy sugerujące dysleksję można wykryć już na wczesnym etapie edukacji (ryzyko dysleksji). Pierwsze symptomy zauważane są przez nauczycieli już w przedszkolu lub w „zerówce”. W drugim semestrze klasy pierwszej można dość jednoznacznie zakwalifikować dziecko do grupy ryzyka dysleksji. Nauczyciel w szkole (lub przedszkolu) po zauważeniu pierwszych symptomów powinien skierować dziecko na badanie do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Po ukończeniu 10. roku życia dzieci, u których utrzymują się trudności szkolne (pomimo wdrożonej pomocy pedagogicznej), powinny przejść badanie w kierunku określenia podłoża tych trudności. Kompleksowe badanie pozwoli jednoznacznie zdiagnozować dysleksję i dostosować wymagania oraz sposób oceniania do stwierdzonych trudności.
Dzieci dyslektyczne nie różnią się poziomem inteligencji od swoich rówieśników (bywa nawet, że ich inteligencja kształtuje się na poziomie ponadprzeciętnym i wysokim), ale ich podstawowym problemem są trudności w opanowaniu poprawnego czytania i pisania. Trudności dyslektyczne mają swoje podłoże w zaburzeniach funkcjonowania analizatorów bądź w poziomie ich integracji. Należą do nich:
- dysleksja typu wzrokowego - występowanie zaburzeń percepcji i pamięci wzrokowej;
- dysleksja typu słuchowego - zaburzenia percepcji słuchowej, które często są powiązane z zaburzeniami językowymi;
- dysleksja integracyjna - rozwój funkcji percepcyjnych jest adekwatny do wieku jednostki, ale występują zaburzenia w integracji bodźców napływających
z poszczególnych zmysłów (np. deficyt integracji wzrokowo-ruchowej).
Osoby z dysleksją potrzebują więcej czasu na wykonanie zadań, mogą mieć problemy z koncentracją. Odpowiednio dobrane oddziaływania terapeutyczne, indywidualnie dobrane metody i formy pracy mogą zminimalizować te problemy.